Κείμενο συμβολής του Σπύρου Παναγιώτου.

Σε μια εποχή που:

1. Το γεωπολιτικό τοπίο σκοτεινιάζει
• Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στη Δυτική συμμαχία που βρίσκεται σε υποχώρηση και στις αναδυόμενες δυνάμεις της Ευρασίας και του Νότου για οικονομική και πολιτική ηγεμονία μετατρέπονται σε γεωπολιτικές θύελλες.
• Το παγκόσμιο σύστημα είναι βαθιά διχασμένο και ταυτόχρονα παραμένει ενιαίο στις πολιτικές διαχείρισης, εκμετάλλευσης και ελέγχου των εργαζομένων σε όλο τον πλανήτη
• Ο πόλεμος αποτελεί την κύρια τάση της εποχής μας
• Η φτωχοποίηση, η κοινωνική απόρριψη, η κατάργηση του δημόσιου και η ανατίναξη της κοινωνικής πρόνοιας, ο ασφυκτικός έλεγχος των κοινωνιών και η συρρίκνωση της δημοκρατίας αυξάνουν στο έπακρο και αποτελούν κοινές παγκόσμιες συνταγές

2. Η Ελλάδα εξακολουθεί να βαδίζει σε αδιέξοδο καθώς
• Βρίσκεται περικυκλωμένη από πολεμικά μέτωπα και συμμετέχει σε πολεμικές συγκρούσεις αδιαφορώντας για τις συνέπειες σε βάρος των πολιτών και απεμπολώντας εθνικά συμφέροντα
• Με τις απειλές και τους κινδύνους για την ακεραιότητα της χώρας να αυξάνονται
• Με τις μνημονιακές πολιτικές να παραμένουν ενεργές, το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος να αυξάνονται και την οικονομία της να παραπαίει προετοιμάζοντας την επόμενη κρίση.
• Παραδομένη σε οικονομικά συμφέροντα και μεταπρατικές υπεργολαβίες που ανατινάζουν κάθε παραγωγική ικμάδα και δυνατότητα
• Παρακολουθώντας αδιάφορα τη μετανάστευση των νέων της και την πολλαπλά επικίνδυνη γήρανση των πολιτών της
• Με μια πολιτική ελίτ πλήρως παραδομένη στις απαιτήσεις και τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των «δυτικών συμμάχων της»
• Με την πλειοψηφία της κοινωνίας να δυσφορεί και ταυτόχρονα να παραμένει βουβή και αποπροσανατολισμένη βυθισμένη σε μια εναγώνια «μάχη» με ένα αβέβαιο αύριο

3. Επιτακτική ανάγκη η οικοδόμηση όρων ενός μεγάλου εγχειρήματος
• Με επίγνωση των δυσκολιών που έχει αυτή η προσπάθεια.
• Με γνώση και αξιοποίηση των εμπειριών, κυρίως αρνητικών, που είχαν ανάλογες προσπάθειες των τελευταίων χρόνων
• Με επίγνωση των επιφυλάξεων που υπάρχει ανάμεσα στην πολιτική εκπροσώπηση και την κοινωνία
• Με την βεβαιότητα ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να συμβάλλει στην υπέρβαση των υπαρξιακών κινδύνων της χώρας
• Με επίγνωση ότι κάθε νέα προσπάθεια οφείλει να εξασφαλίσει, ως ταυτοτικό στοιχείο, την δημοκρατία και τη συμμετοχή σε κάθε πτυχή της δράσης της.
• Με την πεποίθηση ότι δεν αρκεί η ανακοίνωση ενός νέου κομματικού σχηματισμού, δεν είναι αρκετή η διαμόρφωση μιας διακήρυξης ή μιας πλατφόρμας. Με την πεποίθηση ότι δεν αρκούν τα προσωποπαγή σχήματα ούτε οι μονοθεματικές αναζητήσεις για την διέξοδο της χώρας.

4. Η γνώση ως δύναμη των πολλών
• Είναι δίκαιο το αίτημα αναζήτησης ενός δρόμου ικανού να οικοδομήσει τα μεγάλα πολιτικά εγχειρήματα που έχουμε ανάγκη. Είναι ανάγκη να αποκτήσουν φωνή, λόγο, εκπροσώπηση, συμμετοχή όσοι δυσφορούν από την επίσημη πολιτική. Αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη διεξόδου.
• Εγχειρήματα ως τόπου συνάντησης υπαρκτών κινημάτων αντίστασης και πρωτοβουλιώνπολιτών που βρίσκονται σήμερα διάσπαρτα και ασύνδετα σε κάθε γωνιά της χώρας.
• Εγχειρήματα ως χώρου εντοπισμού, προβληματισμού, τεκμηρίωσης αλλά και επεξεργασίας θέσεων προτάσεων για τα μεγάλα και κομβικά ζητήματα της χώρας . Θέσεις και προτάσεις που θα συναρθρώνουν τις αναγκαίες θεσμικές, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντολογικές ρήξεις και αλλαγές που απαιτούνται για μια ανορθωτική πορεία του τόπου.
• Ο βηματισμός μας οφείλει να δημιουργεί προϋποθέσεις για τα επόμενα σταθερά βήματα και να κατοχυρώνει την ταυτότητα και τις προδιαγραφές του εγχειρήματος . Να προδιαθέτει την συμμετοχή, να διασφαλίζει την ανοικτότητα. Να διαφυλάσσει την σοβαρότητα, το κύρος και την ανιδιοτέλεια. Να βάζει φραγμούς στην αυτοπροβολή, τις τάσεις ενσωμάτωσης, τις ματαιοδοξίες.
• Το 2ο Συνέδριο δεν μπορεί να είναι μια απλή επανάληψη των όσων έχουμε πετύχει μέχρι τώρα. Προσπαθούμε και ελπίζουμε μέσα από την θεματολογία του ( πρέπει σταδιακά να αποφασιστεί), και τις πρωτοβουλίες μέχρι την σύγκλιση του να συμβάλει αποφασιστικά στην οικοδόμηση του πολιτικού εγχειρήματος που έχουμε ανάγκη.