
Για τη ανάγκη ενός νέου πολιτικού υποκειμένου [Γιώργος Παπαγιαννόπουλος]
Κείμενο συμβολής του Γιώργου Παπαγιανόπουλου
Παράλληλα με το “Υπαρξιακό πρόβλημα της Χώρας”, τις δράσεις γύρω από αυτό, και την Οργάνωση ενός αντίστοιχου προσεχούς Συνεδρίου,
ΥΠΑΡΧΕΙ η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ έκφρασης σε Κεντρικό επίπεδο μιας διαφορετικής/ Εναλλακτικής Πολιτικής Πρότασης-Παρέμβασης. Η αναγκαιότητα ενός νέου ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ Υποκειμένου.
(για την αναγκαιότητα αυτή έχει αναφερθεί σε αρθρογραφία του και ο Ρούντι Ρινάλντι).
Οι δύο αυτές προσπάθειες/ Πρωτοβουλίες πρέπει να κινούνται παράλληλα, πιθανά αλληλοτροφοδοτούμενες.
Τούτο δεν σημαίνει ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι/ συμμετέχοντες για το “Υπαρξιακό πρόβλημα της Χώρας” ενδιαφέρονται και για το Πολιτικό Υποκείμενο,
ούτε αντίστροφα υποθέτω.
Όμως οι δύο αυτές προσπάθειες/ πρωτοβουλίες τέμνονται και ο περισσότερος κόσμος ενδιαφέρεται και για τα δύο.
– Πολιτικά, προκύπτει αντικειμενικά και αναγκαστικά, η δημιουργία ενός Πολιτικού Υποκειμένου, πρωτοστατούντων των δυνάμεων εκείνων που πιστεύουν στην ανάκτηση
της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας, της (υποβαθμισμένης σήμερα) Δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, στην Υπεράσπιση της Πατρίδας και της Εθνικής κυριαρχίας,στην
αποτροπή των γενικότερων σχεδίων εκποίησης του Αιγαίου και αφελληνισμού της Κύπρου,στην υπεράσπιση του σύνολου Ελληνισμού μέσα κι έξω από τα σύνορα του Ελλαδισμού.
– Όσον αφορά το Οργανωτικό σκέλος της προσπάθειας, προτείνω::
την Συγκρότηση ενός Εθνικού Συμβουλίου.
Όργανο Πανελλήνιο. Εκπροσώπηση όλου του Ελληνισμού.
Παράδειγμα: αν έχει 150 μέλη, αυτά θα προέρχονται γεωγραφικά ως εξής:
– από την Ελλάδα 110
-από την Κύπρο 10
-από την Βόρειο Ήπειρο 5
-από τον Απόδημο Ελληνισμό/Διασπορά
—-από το προηγούμενο κύμα μετανάστευσης εργατών προς Δυτική Ευρώπη (εργάτες σε Δ.Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία κλπ.) 10
—-από το νέο κύμα μεταναστών Επιστημόνων (γιατρών κλπ.) σε Μεγ.Βρεττανία, Ολλανδία, Γερμανία, κ.α. !0
-πιο δύσκολο κομμάτι η εκπροσώπηση από Βόρεια Αμερική και Αυστραλία, η επαφή κυρίως διαδικτυακά 5
Σύνολο 150.
Το πρώτο Εθνικό Συμβούλιο θα έχει αναγκαστικά προσωρινό χαρακτήρα, αφού ο τρόπος “ανάδειξής” του δεν μπορεί να γίνει ομοιογενώς. Αλλού, όπως στην Αθήνα -Θεσσαλονίκη- κι άλλες πόλεις τα μέλη του Ε.Σ. μπορούν να προκύψουν από συνελεύσεις, στις υπόλοιπες περιοχές όπου δεν μπορούν να γίνουν συνελεύσεις θα προταθούν(ή, αυτοπροταθούν) και θα οριστούν με συναίνεση.
Ως εκ τούτου ο χαρακτήρας του πρώτου Εθνικού Συμβουλίου θα είναι μεταβατικός- προπαρασκευαστικός μιας Εθνικής Συνδιάσκεψης που θα πρέπει να προκύψει σε ένα χρονικό διάστημα 6-12 μηνών από την συγκρότησή του.
Όλο το “εγχείρημα” βασίζεται στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ διαδικασία, αυτή μπορεί να κάνει την ΔΙΑΦΟΡΑ με τους υπάρχοντες πολιτικούς φορείς όπου η εσωκομματική Δημοκρατία είναι είδος εν ανεπαρκεία..
Άλλωστε (όπως ήδη έχω ξαναπεί) ΔΕΝ μπορείς να επικαλείσαι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ για την κοινωνία, όταν δεν έχεις Δημοκρατία ΕΝΤΟΣ σου.
Πρέπει να προβλεφθεί η συμμετοχή σε αυτό , τόσο γνωστών Δημοκρατών επιστημόνων-διανοουμένων,
όσο και αγωνιστών “της βάσης”, των Κινημάτων, ανθρώπων με κύρος στην κοινωνία.